ارزیابی مقاومت هیبریدهای ذرت نسبت به بیماری پوسیدگی فوزاریومی ساقه

یکی از مهم ترین بیماری ها و عوامل محدودکننده کشت و کار ذرت بیماری پوسیدگی ساقه است که باعث خوابیدگی بوته ها شده و برداشت را با مشکل مواجه می سازد. از روش های موثر و کارآمد جهت کنترل این بیماری استفاده از هیبریدهای مقاوم به این بیماری است. به منظور تعیین مقاومت هیبریدهای ذرت نسبت به این بیماری آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو تکرار در دو منطقه کرج و ساری با 60 هیبرید انجام شد. در این بررسی مایه زنی بوته ها با استفاده از روش مایه زنی خلال دندان drill/toothpick در اولین میانگره ساقه در مرحله ظهور گل تاجی انجام شد. در زمان رسیدن فیزیولوژیکی، ارزیابی مواد پس از قطع بوته ها از گره سوم و برش طولی ساقه، براساس تغییر رنگ بافت ساقه و متلاشی شدن مغز بافت ساقه با استفاده از سیستم امتیازدهی به عنوان شاخص شدت بیماری انجام و میزان حساسیت هر یک از مواد تعیین گردید. براساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس و مقایسه میانگین داده ها مشخص شد که بین هیبریدهای ذرت از نظر مقاومت نسبت به این بیماری اختلاف معنی داری وجود دارد و اکثر مواد حساسیت بالایی به این بیماری داشتند. دو هیبرید k 1264/1 ´ k 1363/14-2 و k 1264/1 ´ b73 حساسیت بالایی نشان دادند و تعداد معدودی از هیبریدها مانند k 583/1-22 ´ k 3153 و kc 103/8 ´ k 3153 به این بیماری متحمل یا نیمه مقاوم بودند. در این آزمایش مشخص گردید که هیبریدهای زودرس نسبت به هیبریدهای دیررس از حساسیت بالاتری برخوردارند.